Post by petra claesNee,ik leef nog;-).....Maar het is zo,dat ze ij de kinderen komen
aankloppen,heb er zelf kennis van ,in mijn naaste omgeving heb ik het
meegemaakt.Die familielid in kwestie mocht niks meebrengen op
begrafenis,hij mocht zelf geen koffietafel zetten.Het was hem verboden
door de notaris waar hij moest tekenen om afstand te nemen van de
erfenis.
Een notaris heeft niets te verbieden, die kan alleen raad geven en actes
op stellen. Er is niets dat iemand verbied om iets aan een ander te
schenken. Bij afwijzen van een erfenis, heeft men ook geen verplichting
meer ivm de begrafenis. Een koffietafel is een deel van de begrafenis en
hoort bij de erfenis. Er is echter niets dat iemand zou verbieden om een
familie bijeenkomst te houden met koffie en gebak.
Er zijn wel wat denkproblemen bij een weigeren van een erfenis maar die
zitten dan vnl tussen de oren en hebben geen echte materiële betekenis.
Hetzelfde treed op bij veel deurwaarde activiteiten. Heel het systeem is
meer op illusies en denkbeelden gebaseerd dan het een materieel doel
heeft. Materieel kunnen het heel trieste gevolgen zijn maar waar het op
steunt is mensen bang en gehoorzaam te maken. En dat laatste doen we vnl
zelf oa door 'goede' raad van specialisten als notarissen, advocaten en
deurwaarders zelf. We helpen elkaar ook nog een handje door elkaar nog
wat banger te maken.
Hij zat in rusthuis,en de kinderen mochten niks meenemen,want
Post by petra claesdat was voor de schuldeisers.Een stomme oude tv van die persoon,of
foto's,echt waar niks.T'ja,ik vind ook totaal onbegrijpelijk dat als
ouders in rusthuis moeten ,dat daar de kinderen moeten voor
opdraaien.In de andere cultuur zoals Turkijke is het gebruikelijk dat
dit gebeurt,maar in onze vind ik het niet kunnen!Ieder zijn mening
hierover.
Dat is toch ook niet volgens ons systeem. Je moet als kind of andere
erfgenaam niets. Als je niets wil is er dan ook niets dat je krijgt.
(al zal niemand merken dat er een foto weg is)
Of onze cultuur dat afwijst is een ander paar mouwen. De zorg voor
elkaar en de familie in het bijzonder is naar mijn weten nog altijd van
enig belang in onze cultuur. Het is juist daarom dat er ook nog veel
mensen met bovenstaande problemen hebben. De hulp is niet echt mogelijk
of onwenselijk. De staat neemt al de zorgen over. Maar onze cultuur
botst ermee, soms toch. Er zijn ook mensen die zonder scrupules hun
familie laten rotten, maar dat is non-cultuur.
groetjes,
Emmanuel